Spisu treści:
Definicja - Co oznaczają obiekty danych usług (SDO)?
Service Data Objects (SDO) to platforma zapewniająca wygodną i jednolitą warstwę umożliwiającą dostęp do danych z szerokiej gamy źródeł danych.
Źródła danych obejmują relacyjne bazy danych, XML, usługi sieciowe i systemy informacyjne dla przedsiębiorstw. Umożliwia programistom dostęp do danych z tych źródeł danych i manipulowanie nimi w ujednolicony sposób.
SDO ma wiele ważnych i przydatnych funkcji, w tym:
1. Zmniejszenie liczby interfejsów API danych, co upraszcza model programowania danych J2EE
2. Usprawnienie przetwarzania architektury zorientowanej na usługi (SOA)
3. Oddzielenie kodu aplikacji od kodu dostępu do danych
4. Zapewnienie wsparcia dla XML, a także integracja XML.
5. Udostępnianie interfejsu API metadanych
Techopedia wyjaśnia obiekty danych usług (SDO)
SDO zostało pierwotnie opracowane przez IBM i BEA jako wspólna współpraca w 2004 roku, za zgodą społeczności Java. Został oficjalnie wydany jako specyfikacja w listopadzie 2004 r., Który później stał się częścią architektury Service Component Architecture (SCA). Technologia SDO była wcześniej znana jako obiekty danych WWW (WDO). Idea projektowania SDO opiera się na koncepcji odłączonych wykresów danych. Wykres danych składa się z obiektów danych o strukturze drzewiastej i graficznej. W architekturze odłączonych wykresów danych dane są zorganizowane jako wykresy, które są pobierane ze źródła danych przez klientów. Zmiany są uwzględniane w wykresach danych. Te zmiany są ponownie aktualizowane w źródle danych. Aplikacje są połączone ze źródłami danych za pośrednictwem usług pośredników danych.
SDO zostało zaprojektowane tak, aby było neutralne językowo i było dostępne w różnych językach. Ma możliwość obsługi odłączonego modelu programowania. Ułatwia zarówno statyczne, jak i dynamiczne typy modeli programowania. SDO jest dostępny w wielu językach programowania, takich jak C, C ++, COBOL i JAVA.
Niektóre z głównych zalet SDO to:
1. Uproszczone i ujednolicone programowanie w różnych źródłach danych
2. Zapewnienie niezawodnego wsparcia dla aplikacji o wspólnych wzorcach
3. Ułatwienie aplikacji do łatwej obsługi i wyszukiwania danych
4. Bycie przyjaznym XML
5. Zdolność do introspekcji metadanych
