Spisu treści:
Każdy, kto pracował nad kodowaniem nawet najbardziej podstawowych projektów, wie, że proces ten wymaga sporo cierpliwości. Liczne pułapki związane z próbami pisania kodu od zera to piosenka i taniec wszystkich sposobów, w jakie ludzki programista lub programista może popełnić błąd. To długa lista, która zawiera wszystko, od błędów składniowych, które zwykle zostaną złapane przez kompilator, po głębsze błędy „na poziomie wzroku”, które wymagają bardziej inteligentnego przeglądu. W tym celu szkoły i ośrodki szkoleniowe uczą informatyków, jak „debugować” program. Interesujące jest jednak to, że każda osoba rozwija własną, unikalną odpowiedź na to wyzwanie. W rzeczywistości może to być obszar, w którym wymagany jest więcej niż osobisty wgląd. (Przeczytaj o najważniejszych liczbach programistycznych w The Pioneers of Computer Programming.)
Kod debugowania: jak to zrobić
W niektórych przypadkach specjaliści informatyki mogą wykorzystywać zasoby ze studiów deweloperskich lub środowisk programistycznych do izolowania błędów w programie. Gdy tego rodzaju obsługa błędów lub komunikaty systemowe nie są dostępne lub przydatne, debugowanie wymaga przejścia kodu po linii. Wiele środowisk programistycznych, takich jak Microsoft Visual Basic Studio, ma funkcje, które umożliwiają wyraźne, wizualne „przechodzenie” krok po kroku przez kod.
Przejście przez kod pomaga na dwa główne sposoby: po pierwsze, programiści mogą zobaczyć, co się dzieje, gdy komputer odczytuje kod, i gdzie koncentruje się na funkcjach rekurencyjnych i innych interakcjach kodu. Po drugie, programiści często widzą wartości różnych zmiennych, używając poleceń najechanych myszką lub innych części interfejsu. Znajomość wartości w zmiennych jest kluczowym sposobem na zrozumienie, co robi komputer z kodem, który został mu przekazany.
