Spisu treści:
- Definicja - Co oznacza identyfikator punktu końcowego (EID)?
- Techopedia wyjaśnia identyfikator punktu końcowego (EID)
Definicja - Co oznacza identyfikator punktu końcowego (EID)?
Identyfikator punktu końcowego (EID) to adres IPv4 lub IPv6 używany do identyfikacji punktu końcowego w sieci. Te identyfikatory EID pomagają oznaczać punkty końcowe, zwykle bramę lub terminal H.323, w których lokalizator dostarcza informacji o topologicznej lokalizacji punktu końcowego. Lokalizator podający informacje nie zmieni lokalizacji punktu końcowego, jeśli zmieni lokalizację. Wynika to z tego, że identyfikacja punktu końcowego odbywa się za pomocą identyfikatorów punktu końcowego. Identyfikatory punktów końcowych są szczególnie używane w architekturze sieci i routingu Nimrod.
Techopedia wyjaśnia identyfikator punktu końcowego (EID)
Sieć komunikacyjna ma zawsze jakieś ograniczenie, granicę lub punkt końcowy. Zasadniczo tymi punktami końcowymi są bramy lub protokoły inicjowania sesji (SIP). Identyfikatory punktów końcowych służą do rozróżnienia tych sieci.
Na przykład architektura routingu Nimrod to dynamicznie skalowany schemat pracy w Internecie, którego celem jest zarządzanie przepływem informacji topologicznych udostępnianych w intersieci. Nimrod używa identyfikatorów punktów końcowych do definiowania punktów końcowych w całej architekturze.
