Spisu treści:
Definicja - Co oznacza kontrola błędów (EC)?
Kontrola błędów to technika wykrywania i korygowania bloków danych podczas komunikacji. Innymi słowy, sprawdza niezawodność znaków zarówno na poziomie bitów, jak i na poziomie pakietu. Jeśli zapewniona jest odpowiednia kontrola błędów, przesyłane i odbierane dane są identyczne, ponieważ w wielu przypadkach kanały komunikacji mogą być wysoce zawodne.
Techopedia wyjaśnia kontrolę błędów (EC)
Dane mogą zostać uszkodzone podczas transmisji. Aby zachować niezawodną komunikację, błędy muszą zostać wykryte i poprawione. Dostępnych jest kilka protokołów kontroli błędów, które wykorzystują wykrywanie błędów i retransmisję poprawionych ramek. Niektóre z typowych technik stosowanych w kontroli błędów to potwierdzenia, przekroczenia limitu czasu i potwierdzenia negatywne. W sieci występują dwa rodzaje błędów: błędy jednobitowe i błędy serii. Przy jednobitowym błędzie zmieniany jest tylko jeden bit danych; w przypadku błędu seryjnego dwa lub więcej bitów może zostać zmienionych.
Kontrola błędów przesyłania dalej i kontrola błędów sprzężenia zwrotnego to dwa typy mechanizmów kontroli błędów stosowanych w komunikacji. W kontroli błędów przesyłania dalej, dodatkowe dane redundantne są również przesyłane wraz z danymi. Pomaga to odbiornikowi wykryć i określić lokalizację błędu w przesyłanych danych. W kontroli błędów wstecznej lub sprzężeniu zwrotnym, wraz z każdym znakiem, dostarczana jest mała dodatkowa informacja do wykrywania błędów; odbiornik w tej technice nie wykonuje korekcji błędów. Jeśli okaże się, że odebrane dane zawierają błędy, całe dane są ponownie przesyłane. Kontrola błędów przesyłania dalej jest rzadziej stosowana ze względu na ilość przesyłanych dodatkowych informacji redundantnych.
