Spisu treści:
Definicja - Co oznacza podział partycji?
Partycjonowanie zakresu jest rodzajem relacyjnego partycjonowania bazy danych, w którym partycja jest oparta na z góry określonym zakresie dla określonego pola danych, takiego jak jednoznacznie identyfikatory, daty lub proste wartości, takie jak waluta. Kolumna klucza partycjonowania jest przypisana do określonego zakresu, a gdy pozycja danych pasuje do tego zakresu, jest przypisywana do tej partycji; w przeciwnym razie zostanie umieszczony w innej partycji, w której zmieści się.
Techopedia wyjaśnia podział partycji
W tabeli partycjonowanej w zakresie wiersze są rozmieszczane na podstawie „klucza partycjonowania”, w którym jedynym wymaganiem jest to, czy dane mieszczą się w specyfikacji zakresu klucza. Na przykład jeśli klucz partycji to kolumna daty, a styczeń 2015 to partycja, wówczas wszystkie dane zawierające wartości od 1 stycznia 2015 r. Do 31 stycznia 2015 r. Zostaną umieszczone na tej partycji.
Partycjonowanie zakresu jest bardzo przydatne w przypadku aplikacji wymagających wysokiej wydajności zarówno w środowiskach wspomagających podejmowanie decyzji, jak i w przetwarzaniu transakcji online (OLTP). To sprawia, że segregacja danych jest łatwa, a dostęp do każdej mniejszej partycji jest szybki, jednak wymagana jest obszerna wiedza na temat partycjonowania danych, aby właściwie zrównoważyć obciążenie na wszystkich partycjach. W tym schemacie wiele partycji jest uporządkowanych, a każda kolejna partycja ma wyższe ograniczenie niż poprzednia partycja.
Charakterystyka podziału zakresu:
- Każda partycja ma wyłączną górną granicę.
- Każda partycja ma dolną granicę niewłączającą, z wyjątkiem pierwszej partycji.
