Spisu treści:
Definicja - Co oznacza osadzony procesor?
Wbudowany procesor to mikroprocesor zaprojektowany specjalnie do obsługi potrzeb systemu wbudowanego. Systemy wbudowane wymagają mniejszej mocy, więc procesory te są bardzo małe i pobierają mniej energii ze źródła. Zwykły mikroprocesor jest dostarczany tylko z procesorem w układzie scalonym. Peryferia są oddzielone od głównego układu, co powoduje większe zużycie energii.
Istnieją dwa główne typy procesorów wbudowanych: zwykłe mikroprocesory i mikrokontrolery. Procesory wbudowane są używane w tych systemach, które nie wymagają mocy obliczeniowej standardowych urządzeń, takich jak komputery stacjonarne, laptopy lub stacje robocze.
Techopedia wyjaśnia Wbudowany procesor
Wbudowany procesor można zaprogramować specjalnie do pracy, do której jest przeznaczony. Dlatego może mieć wiele różnych architektur procesora. Często w takich procesorach stosowana jest architektura Harvarda. Architektury typu RISC i inne niż RISC są wśród nich wspólne. Najczęstszą długością słowa w tych procesorach jest zakres 8–16 bitów. Wbudowane procesory są nawet zróżnicowane na podstawie ich szybkości zegara, wielkości pamięci i napięć. Zazwyczaj procesory wbudowane mają pojemność od 4 kB do 64 kB, ale niektóre systemy wymagają więcej pamięci. Mikrokontrolery są ogólnie uważane za bardziej przydatne, ponieważ wymagają mniej obwodów podtrzymujących niż mikroprocesory. Dla takich systemów dostępne są mikrokontrolery o pojemności do 320 kB. Są one stosowane w urządzeniach przenośnych, takich jak aparaty fotograficzne, systemy GPS i odtwarzacze MP3.
