Spisu treści:
Definicja - Co oznacza efekt Kerr?
Efekt Kerra jest zjawiskiem, w którym współczynnik załamania światła zmienia się z powodu przyłożonego pola elektrycznego, a zmiana współczynnika załamania jest proporcjonalna do kwadratu przyłożonego pola elektrycznego. Efekt Kerr najlepiej obserwować w materiałach znanych jako ośrodki Kerra, materiały centrosymetryczne, takie jak ciecze, gazy i niektóre kryształy, chociaż większość materiałów wykazuje do pewnego stopnia efekt Kerra pod wpływem pola elektrycznego.
Efekt Kerr został zastosowany do fotografii cyfrowej, aby stworzyć rodzaj migawki o bardzo krótkich czasach naświetlania i szybkiej reakcji.
Efekt Kerra jest również znany jako kwadratowy efekt elektrooptyczny (efekt QEO).
Techopedia wyjaśnia efekt Kerra
Efekt Kerra został odkryty przez Johna Kerra w 1875 roku. Jest on słabszy w porównaniu z efektem Pockelsa, który zmienia współczynnik załamania światła zmienia się liniowo do wartości przyłożonego pola elektrycznego. Zarówno efekt Kerr, jak i Pockels są stosowane w komponentach wykorzystywanych w aplikacjach do przetwarzania sygnałów optycznych oraz w komunikacji optycznej jako całości.
Efekt Kerra ma dwa typy:
- Efekt elektrooptyczny: Poprzez powolne przyłożenie zewnętrznego, zmiennego pola elektrycznego do ośrodka Kerr, materiał wytworzy dwa współczynniki załamania. Jeden dotyczy światła spolaryzowanego równolegle do pola elektrycznego, a drugi światła spolaryzowanego prostopadle do pola.
- Magneto-optyczny efekt Kerra (MOKE): Zjawisko, w którym światło wykazuje lekko obróconą płaszczyznę polaryzacji po odbiciu od namagnesowanego materiału.
