Spisu treści:
- Definicja - Co oznacza język drugiej generacji (programowanie) (2GL)?
- Techopedia wyjaśnia język drugiej generacji (programowanie) (2GL)
Definicja - Co oznacza język drugiej generacji (programowanie) (2GL)?
Język drugiej generacji (programowania) (2GL) to grupa języków programowania powiązanych z językami asemblera. W przeciwieństwie do języków pierwszej generacji, programy można pisać symbolicznie, używając angielskich słów (znanych również jako mnemoniki), w sposób zrozumiały dla człowieka, a następnie asembler przekształca je w język maszynowy.
Języki asemblera są specyficzne dla komputera i procesora. Termin ten jest używany w rozróżnieniu między Językami Maszynowymi (1GL) a językami programowania wyższego poziomu (3GL, 4GL itp.)
Znany również jako język drugiej generacji.
Techopedia wyjaśnia język drugiej generacji (programowanie) (2GL)
Języki asemblera powstały w latach 40. XX wieku i są przypisywane staraniom amerykańskiego oficera marynarki wojennej Grace Hopper, wraz z wprowadzeniem języka FLOW-MATIC dla komputera ENIAC.
2GL są najczęściej używane do implementacji niskopoziomowych jąder i sterowników oraz do aplikacji zorientowanych na wydajność i wymagających intensywnego przetwarzania, takich jak gry komputerowe, aplikacje do obróbki grafiki i aplikacje do edycji wideo.
Symboliczne przedstawienie instrukcji maszyny, rejestrów i adresów pamięci pozwala programiście stworzyć program czytelny dla człowieka. Aby komputer zrozumiał program, należy go przekonwertować na format odczytywalny maszynowo za pomocą asemblera. Asembler zwykle konwertuje Mnemoniki poprzez mapowanie jeden na jeden z reprezentacji mnemonicznej na język maszynowy, dla konkretnej rodziny procesorów i środowiska.
Asemblery pozwalają na łatwiejsze debugowanie programu, a także wprowadzają bardziej zaawansowane mechanizmy programowania, takie jak programowanie makr i programowanie strukturalne.
