Jeśli co roku otrzyma swoje modne hasło, to rok 2016 zasługuje na tytuł: „Rok centrum danych definiowanych programowo (SDDC)”. W rzeczywistości, jeśli go teraz przejrzysz, znajdziesz więcej artykułów i wpisów na blogach powrót do ostatniej jesieni z tym samym nagłówkiem.
Oczywiście nikt nie formalnie zdefiniował SDDC, więc ludzie mogą swobodnie deklarować, co chcą. Ale przemysł technologiczny przechodził szczyty i wady szumu i rozczarowania zbyt wiele razy, aby je policzyć, więc prawdopodobnie dobrym pomysłem jest przyjrzenie się SDDC, aby ustalić, co jest prawdziwe w tej chwili, co jest wciąż w fazie rozwoju, a co jest wyobrażony.
Sam SDDC jest z pewnością prawdziwy w tym momencie. Teraz, gdy sieci zdefiniowane programowo (SDN) i wirtualizacja funkcji sieciowych (NFV) zerwały ostatnie ogniwo między architekturami wirtualnymi a infrastrukturą fizyczną, wszystkie elementy są gotowe, aby hostować kompleksowe środowiska danych całkowicie w oprogramowaniu. Ale według firmy badawczej 451 Research, podczas gdy ponad dwie trzecie dużych organizacji twierdzi, że w tym roku zwiększy wydatki na infrastrukturę definiowaną programowo, ci, którzy nie są jeszcze gotowi pociągnąć za spust, stwierdzają brak dojrzałości wśród produktów SDI oraz brak wiedzy personelu jako głównych inhibitorów. Sugeruje to, że chociaż SDDC przeszło ze zwykłej koncepcji na funkcjonującą platformę, wiele praktycznych rzeczywistości umożliwiających przejście do wdrożeń produkcyjnych na pełną skalę wciąż jest z nami. I nawet gdyby miały zostać opracowane jutro, niewielu w branży przedsiębiorstw wiedziałoby, jak pracować w tym nowym środowisku. (Aby dowiedzieć się więcej na temat technologii programowej, zapoznaj się z 10 skrótami technologicznymi, które musisz znać.)
