Spisu treści:
Definicja - Co oznacza tryb Ad-Hoc?
Tryb ad-hoc odnosi się do struktury sieci bezprzewodowej, w której urządzenia mogą komunikować się bezpośrednio ze sobą. Jest to dodatkowa funkcja określona w zestawie standardów 802.11, który jest określany jako niezależny podstawowy zestaw usług (IBSS).
Ten typ sieci bezprzewodowej jest również nazywany trybem peer-to-peer.
Techopedia wyjaśnia tryb Ad-Hoc
802.11 to zestaw standardów w sieciach bezprzewodowych dostarczonych przez Institute of Electrical and Electronics Engineers (IEEE), organizację opracowującą protokoły w branży komputerowej i elektronicznej. Tryb ad-hoc został określony w standardzie 802.11 jako opcjonalna konfiguracja, w przeciwieństwie do domyślnego trybu infrastruktury.
Sieci bezprzewodowe zwykle używają trybu infrastruktury, w którym urządzenia łączą się z punktem dostępu, takim jak router. Urządzenia te przesyłają dane przez punkt dostępu, który przesyła je do innych urządzeń w sieci. Z drugiej strony tryb ad-hoc eliminuje potrzebę korzystania z punktu dostępu i umożliwia bezpośrednią komunikację między urządzeniami. Urządzenia mogą łączyć się ze sobą w trybie ad-hoc, o ile używają tego samego identyfikatora zestawu usług (SSID) i numeru kanału.
Sieć bezprzewodowa ad-hoc jest bardziej opłacalna niż jej alternatywa, ponieważ nie wymaga instalacji punktu dostępu do działania. Ponadto konfiguracja wymaga mniej czasu. Tryb ad-hoc jest często używany w pilnych sytuacjach, gdy potrzebna jest szybka i wydajna komunikacja, na przykład operacje poszukiwawczo-ratownicze. Ten typ sieci jest również wykorzystywany w małych grupach, gdzie głównym celem połączenia jest udostępnianie plików.
Z drugiej strony, sieci bezprzewodowe ad-hoc mogą spowalniać działanie sieci i trudniej nimi zarządzać. Ponieważ nie ma centralizacji, praktycznie nie ma systemu dystrybucji. Wydajność sieci w tym trybie spada wraz ze wzrostem liczby urządzeń. Z powodu tego ograniczenia tryb ad-hoc nie jest idealny do użycia w przypadku wielu urządzeń i dużych grup roboczych.
