P:
Jak ludzie wchodzili w interakcje z komputerami, zanim monitory stały się powszechne?
ZA:Przed pojawieniem się nowoczesnych kolorowych monitorów i wyświetlaczy wcześniejsze komputery komunikowały się z ludźmi za pośrednictwem zestawu bardziej mechanicznych i mniej zaawansowanych interfejsów.
Produkcja komputerowa na początku XX wieku rozpoczęła się od kart dziurkaczy i migających lampek. W najwcześniejszych komputerach często znajdował się zestaw lampek kontrolnych odczytywanych przez operatorów. Niektóre komputery miały również tarcze lub wskaźniki, które wykazywałyby różne wyniki.
W tym samym czasie niektórzy inżynierowie komputerowi tworzyli systemy kart dziurkowanych - na przykład wiele dużych komputerów mainframe wcześniejszych niż ENIAC i powiązane projekty wzięły i wypluły karty dziurkaczy zaprojektowane przez IBM. Inne miały różne rodzaje wydruków dziurkowanych na papierze, które czasami wymagały tłumaczenia lub interpretacji za pomocą maszyn lub tabel.
W miarę postępu komputerów inżynierowie dodawali interfejsy teletype. W tego typu interfejsach komputery po prostu wydrukowałyby wyniki. Polecenie „drukuj” stało się podstawową częścią programowania komputerowego (i prawdopodobnie pozostanie tak przez dziesięciolecia, aż do chwili obecnej). Wydrukowane wyniki stały się popularnym sposobem uzyskiwania danych wyjściowych z komputera, ponieważ były łatwiejsze do odczytania niż karty dziurkowane.
Ostateczna ewolucja wczesnych interfejsów w monitory ekranowe nastąpiła, gdy pionierzy technologii komputerowej odkryli, że mogą wykorzystywać lampy kineskopowe lub wyświetlacze CRT jako rodzaj „wirtualnego teletypu”. Innymi słowy, te same drukowane wyniki, które wcześniej pojawiły się papier, zwykle z drukarek igłowych, może być zamiast tego wyświetlony na ekranie CRT. Były to najwcześniejsze monitory, które stały się wszechobecne na początku lat osiemdziesiątych. Stamtąd technologia monitorów przeszła do wielobarwnych układów VGA, a następnie do płaskich i LCD.
