Bluetooth i Wi-Fi to metody zapewniające komunikację bezprzewodową, ale różnica między nimi wynika głównie z tego, do czego są przeznaczone i jak są używane. Główną różnicą jest to, że Bluetooth służy głównie do łączenia urządzeń bez użycia kabli, a Wi-Fi zapewnia szybki dostęp do Internetu.
Bluetooth to standard technologii bezprzewodowej, który służy do wymiany danych na krótkie odległości (poniżej 30 stóp), zwykle między osobistymi urządzeniami mobilnymi. Oznacza to, że urządzenie obsługujące technologię Bluetooth, takie jak smartfon, może komunikować się z innymi urządzeniami Bluetooth, takimi jak bezprzewodowy zestaw słuchawkowy lub drukarka. Bluetooth działa więc podobnie jak przewód między dwoma urządzeniami, tworząc bezpieczną, bezprzewodową sieć osobistą, w której urządzenia te mogą się komunikować.
Bluetooth ma wiele różnych aplikacji i zwiększył wygodę i funkcjonalność urządzeń przenośnych, zapewniając prosty sposób interakcji z innymi urządzeniami obsługującymi Bluetooth. Bluetooth jest uważany za zastrzeżony protokół, ponieważ producenci urządzeń muszą uzyskać licencję na szereg patentów, aby móc produkować i sprzedawać urządzenia Bluetooth. (Przeczytaj o standardzie Bluetooth, który pojawił się w 2011 roku w sekcji Od Bluetooth do nowego zęba: spojrzenie na Bluetooth 4.0.)
