Spisu treści:
- Definicja - Co oznacza multipleksowanie z podziałem czasu (TDM)?
- Techopedia wyjaśnia Multipleksowanie z podziałem czasu (TDM)
Definicja - Co oznacza multipleksowanie z podziałem czasu (TDM)?
Multipleksowanie z podziałem czasu (TDM) to proces komunikacji, który przesyła dwa lub więcej strumieniowych sygnałów cyfrowych za pośrednictwem wspólnego kanału. W TDM sygnały przychodzące są dzielone na równe szczeliny czasowe o stałej długości. Po multipleksowaniu sygnały te są przesyłane przez współużytkowane medium i po demultipleksowaniu ponownie składane w oryginalny format. Wybór przedziału czasowego jest wprost proporcjonalny do ogólnej wydajności systemu.
Multipleksowanie z podziałem czasu (TDM) jest również znane jako obwód cyfrowy przełączany.
Techopedia wyjaśnia Multipleksowanie z podziałem czasu (TDM)
TDM został pierwotnie opracowany w 1870 roku do wdrożenia telegrafii dużych systemów. Sieci przełączania pakietów używają TDM dla łączy telekomunikacyjnych, tj. Pakiety są podzielone na ustalone długości i przypisane stałe przedziały czasowe do transmisji. Każdy podzielony sygnał i pakiet, które muszą zostać przesłane w wyznaczonych przedziałach czasowych, są ponownie składane w kompletny sygnał w miejscu docelowym.
TDM składa się z dwóch głównych kategorii: TDM i multipleksowania z podziałem czasu (synchronizacja TDM). TDM jest używany do połączeń komunikacyjnych na duże odległości i przenosi duże obciążenia danych od użytkowników końcowych. Synchronizacja TDM służy do szybkiej transmisji.
Podczas każdej szczeliny czasowej tworzona jest ramka TDM (lub pakiet danych) jako próbka sygnału danego podkanału; ramka składa się również z kanału synchronizacji i czasami kanału korekcji błędów. Po pobraniu pierwszej próbki danego podkanału (wraz z powiązanymi i nowo utworzonymi kanałami korekcji błędów i synchronizacji) proces jest powtarzany dla drugiej próbki, gdy tworzona jest druga ramka, a następnie powtarzany dla trzeciej ramki itp. .; i ramki są przeplatane jedna po drugiej. Po upływie przedziału czasowego proces powtarza się dla następnego podkanału.
Przykłady wykorzystania TDM obejmują cyfrową transmisję kilku rozmów telefonicznych za pomocą tego samego czteroprzewodowego miedzianego kabla lub światłowodu w sieci telefonicznej TDM; systemami tymi mogą być systemy modulacji impulsów (PCM) lub plesiochroniczne systemy cyfrowej hierarchii (PDH). Kolejny przykład obejmuje próbkowanie lewego i prawego sygnału stereo przy użyciu formatu pliku wymiany zasobów (RIFF), zwanego również formatem pliku audio w kształcie fali (WAV), standardowym przeplotem audio. W standardzie TDM zastosowano również standardy transmisji synchronicznej cyfrowej hierarchii (SDH) i synchronicznej sieci optycznej (SONET); i one przekroczyły PDH.
TDM może być również wykorzystywany w ramach wielokrotnego dostępu z podziałem czasu (TDMA), w którym stacje dzielące ten sam kanał częstotliwości mogą komunikować się ze sobą. GSM wykorzystuje zarówno TDM, jak i TDMA.
